بودند مرور کردم:شهید صدوقی شهید مفتح شهید مطهری!آیت الله خامنه ای آیت الله ناطق نوری و...

و من به یاد کسی افتادم که این میان از همه مظلوم تر است!

تا پایان صحبت حول این محور بود که ایشان در اکثر تصمیم های مهم انقلاب امام را راهنمایی کرده و حتی ایشان را از اشتباه!!به در آورده است.و حتی در موردی امام از دیدنش خودداری کرده اند چون میدانسته اند که قانعشان می کند...مثلا در مورد اتخاب بنی صدر که امام اصرار به آن داشته اند و او به واسطه آگاهی بیشتر از اول میدانسته که خائن از آب در می آید و نگفت که آن زمان بنی صدر مورد اعتماد اکثریت بود و نگفت که دیگران کسانی مثل مدنی( که اگر اهل بی بی سی باشید مصاحبه هایش را شنیده اید) و فارسی (که از همان ابتده از فهرست حذف شد) و ... بودند

و نگفت که امام مظلوم در تمام عمر با برکتش به مصلحت این ملت تصمیم گرفت و خیر ما را میخواست و..اشتباه نکردو حرفی نزد از حمایتش از منتظری خائن و پاسخ امام به او که فرمود:پشیمان می شوید...

و با یاد امام می افتی که روز به روز در ذهن فراموشکار و بی انصاف بعضی غریب و غریبتر میشود...

سخت است نوشتن اینها چون نقل قول از کسی می کنی که سالها در زندان شاه شکنجه شد و ذکر لبهای خونینش آیات قران بود...

باعلی در بدر بودن شرط نیست                                        ای برادر نهروان در پیش روست

برنامه تمام شد ومن هنوز به یاد کسی بودم که این میان از همه مظلوم تر است!

سید علی آشنا و لی غریب خودمان !

    سلام

    این که دیر به دیر مصدع اوقات میشیم واسه اینه که..

    مسافرم دیگه!البته ظاهرا فقط رو یه مدار دارم دور خودم می چرخم

    به هر حال این چند خط دستپخت جدید ماست  امید است مقبول افتد

    یا رب نظر تو برنگردد...

                                    دنیا سر جنگ دارد انگار

                                                                    با این دل زار و خسته من

                                     جز دیدن او مگر چه می خواست

                                                                     چشمان به خون نشسته من؟

                                    پرواز کسی به من نیا موخت

                                                                     بیچاره دل شکسته من!

                                    دلخوش به خیال پر زدن بود

                                                                     مرغ پر و بال بسته من

                                   یارای تحمل غمش نیست

                                                                     در روح ز جسم رسته من

                                 اندوه و غم است و اشک حسرت

                                                                    تقدیر دل شکسته من

                                 پیمان وفا شکست و بگریخت

                                                                    صیاد ز دام جسته من

                                 شد آخر سر غبار راهش

                                                                    ذرات ز هم گسسته من!

                                                                                                    مسافر

آخرین سروده مسافر(نه چندان) کوچولو

      تقدیم به ساحت مهربانترین پدر:

                       دلتنگ ان نگاه تو بودم که آمدم

                       مشتاق جان پناه تو بودم که آمدم

                                                  جانم به لب رسیده و قلبم تپش نداشت

                                                   مشتاق بارگاه تو بودم که آمدم

                                                                                قلبم به تک ستاره یادت رضا نشد

                                                                                 در جستجوی ماه تو بودم که آمدم

                                                  لیلای هرچه عاشق و شیداتویی ومن  

                                           مجنون رو سیاه تو بودم که آمدم...

خواب دیدم به پلوتون سفر کرده ام.پا روی پلوتون که گذاشتم از دیدارش خوشحال شدم.یکی یکی شمعهایم  روشن کردم برای هر شمع آینه ای برده بودم
 سیاره  سرد  دوست داشتنی ام نورانی شد  و شعاع نورش به زمین تابید
 خیره خیره خط نور را دنبال کردم تا....

به کعبه رسید!

عکسش که در قاب چشمم افتاد حسی بارانی  قلبم را شعله ور کرد
 
حس عجیب و زیبایی داشتم ،پیشانی ام عطش سجده داشت
غم فراغ کعبه دلم را شکافت  مسافری بودم تازه از راه آمده و بیقرار بازگشت...

دلم پرکشید میخواستم روی زمین باشم...
تا جهت قبله ام را بشناسم و رو به کعبه عشق سجده کنم
دلم  هوای بقیع داشت...

 خدایا ...
 
مرا به خانه ام باز گردان تا سجاده  بگشایم

و با مدد امام غریبم  لبیک بگویم:

لبیک...اللهم لبیک!...  

عشق رازی است مقدس.
برای کسانی که عاشقند،عشق برای همیشه بی کلام میماند
اما برای کسانی که عشق نمی ورزند، عشق شوخی بی رحمانه ای بیش نیست.

love  is  a  sacred  mystery.
to  those  who  love   it   remains  forever  wordless
but  to  those  who  do  not  love  it  may  be  but  a  heartless  jest.

حتی عاقل ترین مردمان نیز زیر بار سنگین عشق خم میشوند
اما براستی عشق به سبکی و لطافت نسیم خوش لبنان است

even the  wisest  among  us  bows  under  the  heavy
weight  of  love but in truth  she  is
as light as the frolicsome  breeze  of  lebanon